Category Archives: NL (Dutch)

Wielklem peace

Posted on by

Tijdens het opruimen van m’n website stuitte ik op “Wielklem peace” foto’s uit 2003. Die zien er anno nu uit als beelden die met AI zijn gegenereerd. Maar destijds vergde dat nog uren ambachtelijk ‘photoshoppen’. Zo heette dat voordat het ‘fake news’ ging heten. Tegenwoordig kost het maken van z’n afbeelding een paar seconden. Maar op zich maakt dat niets uit voor iemand die er naar kijkt, het uiteindelijke beeld is het zelfde

De Volkskrant drukte de foto’s af. Of dat nu nog zou gebeuren valt te betwijfelen. Een realistisch ogende foto met een vreemde twist is niets opzienbarend meer. Toch ben ik wel benieuwd hoeveel pogingen het zou kosten om dit als resultaat te krijgen met als prompt ‘solutions for peace’. En ik vraag mij af of het van belang is uit welk brein de foto ontstaan is, uit een mensenbrein of een AI brein? Alhoewel het beeldresultaat dus hetzelfde is.

Het zijn vragen die op dit moment nauwelijks te beantwoorden zijn in een tijd waarin AI van alles opschudt en radicaal verandert.

https://sndrv.nl/wielklempeace

To do ++

Posted on by

Of het nodig is om een to-do list af te vinken verschilt van persoon tot persoon. Soms is het opschrijven al een hele zinvolle stap. Het gevoel dat iets genoteerd is, geeft rust. Al zou het misschien juist een onrustig gevoel moeten opleveren omdat de kans groot is dat er nooit meer iets gebeurt met de genoteerde to-do, bijvoorbeeld wanneer het to-do lijstje ondersneeuwt onder nieuwe to-do lijsten. Tuurlijk moeten op de nieuwe lijst eigenlijk ook de oude punten meegenomen worden. Het écht goed regelen vergt discipine. En de to-do lijsten moeten niet te lang worden omdat anders alle beschikbare tijd gaat zitten in het shiften van items van lijst naar lijst en van sub-categorie naar sub-categorie. Direct nu doen. Dringend doen. Later doen. Ooit misschien een keer doen.

Die discipine speelt ook een rol bij het opvolgen van de opgestelde to-do lijsten. Wanneer doe je dat? En hoe zorgvuldig en gestructureerd? Brengt niets en niemand de voorgenomen werkzaamheden in de war? En hoe verhouden de terloops gemaakte to-do lijsten zich tot de langer lopende taken en planningen? Als dat twee losse systemen blijven, hoe kies je hoe je de tijd indeelt? In plaats van daar ook nog over na te moeten denken, is het beter om daar eenmalig een procedure voor in te richten. Jezelf te automatiseren.

Een zinvolle uitbreiding op de klassieke to-do lijst opsommingen is een to-do++ lijst. Een soort recept voor jezelf van iets wat vaker terugkeert. Bijvoorbeeld aan het einde van het jaar of maandelijks. Dat kan als agenda reminder ingesteld worden met een herhaal-tijdsinterval, maar wat als de ooit ingestelde reminder wordt getriggerd op een moment dat het niet uit komt? En dat zelfs meerdere keren na het drukken van een ‘sluimer’ knop? Niet afgevinkte to-do’s kunnen zich opstapelen op een lange lijst achterstallige taken die de stemming drukt, zodanig zelfs dat de ondoenlijke to-do lijst tijdelijk, maar eigenlijk definitief, uit zicht wordt geplaatst.

Door in de to-do++ lijst ook een tijdsindicatie op te nemen en een label, kan er een mechanisme ontstaan waarmee zaken wel aan de bel trekken, en dat zelfs op het juiste moment doen. Door jezelf te automatiseren en je agenda in te richten met blokken waarin bepaalde labels of tags van toepassing zijn kunnen periodiek ingestelde taken zich aandienen. Indien die passen binnen de beschikbare tijd.

Een vervolg-stap in het efficient maken van de to-do lijst is het toevoegen van ‘recepten’ per taak. Voor bijvoorbeeld het bijhouden van een goed doordachte back-up strategie is het handig om aangestuurd te worden door je eigen instructie-set. Sluit deze harddisk aan. Start dat programma op. Want jezelf proberen te herinneren wat de stappen waren zodra de taak in je dagtaken verschijnt, heeft als nadeel dat je niet meer precies weet wat er nodig is. Het opzoeken daarvan kost een ongedefinieerde portie tijd, waarmee het een taak wordt die je liever even vooruit schuift totdat je zeker weet dat er genoeg tijd voor is, en dat moment komt nooit.

Jezelf automatiseren helpt. Je hebt nu X uur om te werken aan taken van type Y. Zo te werk gaan vergt wel een goede uitwerking van de ‘recepten’ én de discipline om je eigen instructies op te volgen. Be Your Own Robot! Tegelijkertijd ben je gedurende de dag bezig die robot aan te sturen. Met instructies die je te binnen schieten. Dit doen, dat doen. En wel wanneer dit of dat aan de hand is. Zoals: Y hoeveelheid tijd beschikbaar of taak X afgerond of trigger Z getriggerd. Een stap voor de pro’s is het opdelen van de ‘recepten’ in sub-stappen. Dus als deel A gereed is, kan deel B gereed staan om getriggerd te worden. Maar vooralsnog zou het al een flinke stap zijn om dit basis mechanisme draaiend te hebben.

AI meets AR (glasses)

Outrun IRL

Posted on by
Er is vermoedelijke een keurige wetenschappelijke classificering die aangeeft wanneer iets AR of MR of XR is (Augmented Reality, Mixed Reality, Extended Reality)
 
Maar hands-on en praktisch bekeken gebeurt er dit experiment iets wat verder gaat dan simpelweg ergens een virtuele laag over de realiteit plempen. Hier ontstaat een wisselwerking waarbij het fysieke niet enkel verrijkt wordt door het virtuele, het virtuele krijgt op z’n beurt ook een boost van het fysieke
 
Outrun IRL!

Gastles AR

Posted on by

Als je denkt dat het maken van Augmented Reality te complex is, of als je vindt dat AR vaak oppervlakkig is, dan is deze workshop wat voor jou. Op een hands-on manier ontdek je dat het maken van AR niet ingewikkeld is, maar ook dat je je niet hoeft te beperken tot de overbekende facefilter effecten. Je kunt naast gezichten ook hele personen tracken, wel 5 tegelijk. Met een Snapchat filter is de ruimte om je heen binnen een paar minuten interactief. Voor iedereen iedereen die een goed idee heeft is er in de Lens Studio tool wel een kant-en-klare template te vinden waarmee je direct iets draaiend hebt. En met een paar regels code is dat idee vervolgens in levende lijve te ervaren.

Bussiness Model Canvas

Posted on by
Omgekeerde ‘Bussiness Model Canvas’ aanpak:
 
stap 1: zomaar een AR filter effect maken
stap 2: bedenken waar het effect het best tot z’n recht komt
stap 3: overwegen of er nog wat functionaliteit bij moet. Een spel-element voor degene die springt? En/of iets voor de toeschouwer? Een puntentelling?
stap 4: onderzoeken of er markt voor is, zodat er een doorontwikkeling kan worden gestart
stap 5: concluderen dat het prima is om het bij stap 1 en 2 te houden, want wat zou er een hoop niet gemaakt zijn als door de negatieve conclusie in stap 4 overal een ‘no go’ op was gekomen.
https://twitter.com/sander/status/1524656393650847744?s=20&t=_KL9PpRF0sdY929LeIq9Qw

Snap Spectacles

Posted on by

2022 started really well! I’ve received a 2nd pair of Spectacles, the Snap Inc. AR glasses.

I’m very excited, even though I know that collaborative multi-user AR isn’t new. It’s a real classic and an often mentioned use-case in certain contexts.

But these #ARglasses are consumer oriented, can be worn anywhere, and they work great outdoors. So having two of them enables me to explore and imagine: what happens when AR isn’t something you experience on your own, but what will it mean for my day to day life when I occasionally meet other people wearing AR glasses too?

In the coming years we might be encountering lots of folks with these devices, all day long. Now it’s about one duo, but still it’s a significant step into the future ahead of us!

Be your own robot , week 0

Posted on by

En dan heb ik het over week 0 van 52 weken. 52 weken waarin ik ga kijken wat er nodig is om in mijn eigen leven m’n relatie met “Big Tech” radicaal om te vormen. Ik wil niet meer de afhankelijke positie hebben, waarin apps en websites mij iets voorschotelen, of adviseren of aansturen op basis van een black box, met algoritmes en scripts die mij steeds beter leren kennen dankzij steeds meer data die over mij wordt opgeslagen. Dat is een dilemma waar velen mee worstelen, want het is lastig om een alternatief te vinden voor allerlei toepassingen of systemen die zich nuttig maken, en goed en zelfs steeds beter functioneren. Ik vind dat allemaal nog wat extra zorgelijk omdat het moment steeds dichterbij komt waarop we de gehele dag door met een AR bril gaan rondlopen, ik wel in elk geval. Misschien dat dat aanvankelijk niet eens een bril zal zijn die draait om ruimtelijke AR vertoningen, daar spelen nog wat haken en ogen. En omdat niet iedereen een montuur op de neus wil, is het niet ondenkbaar dat we ook de optie gaan krijgen om rond te gaan lopen met een piepklein cameraatje dat de gehele dag met ons meekijkt. Niet zozeer om een complete videoregistratie te maken van ons leven, zoals in science-fiction films en series. Maar wat die camera’s wel gaan doen is het beeld analyseren met steeds slimmere computer vision algoritmes. En wat daar uitkomt, dat wordt wel opgeslagen en bewaard. Waar we zijn, wat we zien, wat we doen, wie we ontmoeten. Mark Zuckerberg hoeft niet eens meer af te wachten of we misschien op ‘like’ gaan klikken als iets ons bevalt. Als tegenover ons iemand lacht om onze grap, wordt dat gedetecteerd en gaat dat ook rechtstreeks richting de cloud. Dat gaat een enorme hoeveelheid extra data opleveren over ons en onze omgeving, waardoor het voor AI scripts nog beter mogelijk wordt om ons goed te begrijpen en ons feilloos aan te sturen. Als je daar over 10 jaar nog aan wilt ontsnappen, wordt dat moeilijk omdat je dan 10 jaar aan datavergaring achterloopt. Dat haal je nooit meer in. Tenzij je nu alvast begint met het aanleggen van je eigen data verzameling. Je download periodiek je google maps timeline. Of je gebruikt een open source GPS tracker om die data te verzamelen. Voeg er ook geregeld een dump aan toe van alle data uit je fitness tracker. En je kliks en keuzes op youtube of netflix. En zelfs al zijn al die datasets incompatibe, en is er vooralsnog niet een toepassing die er iets mee kan, toch downloaden. Want niet al starten met het sprokkelen van data is een slecht idee. Wat als een partij die jouw data beheert over een paar jaar de stekker eruit trekt, en je te laat was met downloaden? Nu alvast doen dus. En wat dan een volgende stap kan zijn: geleidelijk overschakelen op diensten die niet ingericht zijn op het verzamelen van jouw data om je zo goed mogelijk te doorgronden. Dat de cloud jou zo feilloos snapt, daar wil je van af. Want eigenlijk is het onwenselijk dat je niet weet welke software daar wordt gebruikt om je data te verwerken en een profiel op te stellen. Die keuze wil je zelf kunnen maken. Die mogelijkheid komt binnen handbereik zodra je over voldoende eigen data beschikt. Dan kun je ook je eigen AI scripts gaan draaien, op je eigen dataset. Dan kan de buitenwereld aankloppen bij jouw zogeheten “API”. Dan kan Big Tech vragen of je ergens interesse in hebt, in plaats van je vertellen dat je iets wilt.

Best een flinke reeks nieuwe termen misschien, die komen nog stapsgewijs uitgebreid aan de orde de komende 52 weken. Maar de radicale stap, de gedachtestap is bij deze gemaakt: ik ga in elk geval voor mijzelf kijken hoe ver ik kom met het herinrichten van mijn half digitale leven, volgens mijn eigen wensen en voorkeuren. Want dat is het voordeel van zelf het beheer doen van je half digitale leven. Dan kun je kiezen om in sommige situaties een onnavolgbaar AI script op je data los te laten, en oms wil je wat meer inzicht in de beweegredenen van geautomatiseerde beslissingen die voor je gemaakt worden. Nauwgezet kunnen configeren wat je wel en niet wilt, dat is cruciaal. Want leven in een half digitale wereld is geen wel of niet keuze. We kunnen er niet meer aan ontsnappen, en ook niet ontkennen dat het zinvol is om algoritmes een rol te geven in ons leven, maar toch is het wel belangrijk zelf de regie te hebben. Of in elk geval te bepalen wanneer je zelf de regie wilt hebben, en wanneer niet. Deze toelichting maakt hopelijk de titel van deze verkenning een beetje duidelijker. Be Your Own Robot. Met mij als proefkonijn. Tot volgende week!

Augmented reality screensaver

Posted on by

Vroeger werden screensavers beperkt door de kaders van het scherm. In augmented reality ontbreekt die begrenzing. De AR screensaver (voor als er ergens geen AR is, en dat is best vaak het geval nog) beweegt zich vrijelijk door de 3D ruimte. Rotterdam Centraal vormt trouwens een zeer passend decor!

Wat als Apple in 2020 een AR bril lanceert?

Posted on by

EEN SPECULATIEVE BLIK IN ONZE AR TOEKOMST

De geruchten blijken waar. Het is 2020 en Apple brengt ook een augmented reality bril op de markt. Publiek reageert er anders op dan destijds met Google Glass. Voor die bril was bij de lancering nog nauwelijks zinvolle software. Je kon foto’s met het apparaat maken. Maar dat was juist wat men het Google niet toevertrouwde. Apple heeft het slimmer aangepakt. Er is bij de lancering een variant van de AR bril zonder camera, zodat de ophef over de privacy aspecten achterwege kan blijven. Of je wel of niet door een Apple bril de wereld in wil kijken, is aan jou. De buitenwereld hoeft zich daar niet mee te bemoeien. Wat Apple voorafgaand aan de introductie van de bril ook slimmer heeft aangepakt is het verzorgen van een ecosysteem aan AR software. Sinds de lancering van de bril moeten nieuwe ARkit apps die in de app store van Apple willen komen verplicht compatibel zijn met de Apple AR bril.

De stap van smartphone AR naar hands-free augmented reality heeft het aantal toepassingsmogelijkheden van AR verder doen toenemen. Steeds vaker zijn er taken waarvoor even de AR bril wordt op gezet, het gebruiksgemak wint het van de bezwaren als het om kortstondige handelingen gaat. Een enkeling houdt zelfs z’n AR bril gedurende de gehele dag op, nu de brillen lichtgewicht zijn geworden, de batterij lang mee gaat en de vormgeving stijlvol is. Het argument “te duur” gaat niet meer op, sinds de brillen in 2022 door de tech-bedrijven gratis in omloop werden gebracht in een fikse concurrentiestrijd die draaide om de ‘eyeballs’ van de gehele wereldpopulatie.

Het belang voor de tech-industrie is duidelijk. Een bril die de hele dag wordt gedragen leert buitengewoon veel over de het dagelijks functioneren van de drager. Dankzij Machine Learning en de ongekende hoeveelheid beschikbare data over ons komt de bril meestal met de juiste suggesties en inzichten. De hardware en software conglomeraten doen hun uiterste best concurrenten te weren van hun bril, en alle data zelf te aggregeren en aan te wenden. Gebruikers merken dat ze steeds verder worden opgezogen in de bubble van hun fabrikant. De AR bril gaat zich steeds pro-actiever met ons leven bemoeien, levert steeds betere suggesties en aansturing, wordt vaker opgezet en gaat daardoor de gebruiker nog beter kennen.

Het merk van de bril en de beschikbare software bepaalt anno 2024 hoe aangenaam je je leven kunt maken. We raken gewend aan het gemak, de efficientie en de perfectie van taken die we uitvoeren onder begeleiding van de bril. In een app store voor ‘behaviours’ is een groot aantal scripts te vinden waarmee je je jezelf kunt verrijken. Hulp bij basis taken is meestal gratis, maar voor premium bezigheden betaal je sinds 2025 een kleine maandelijkse fee. Er is een transactiemechanisme waarmee je afrekent voor elke handeling waarbij AR je te hulp schiet. AR heeft eindelijk z’n businessmodel gevonden.

Steeds meer augmented interfaces duiken op in de wereld om ons heen, beschikbaar voor mensen met een AR bril. Bediening, meldingen en de interactie wordt op de ontvanger afgestemd. Sommige apparaten zijn inmiddels AR only, net als de bewegwijzering op sommige plekken. Dat was mogelijk omdat er sinds 2026 sprake is van een globaal erkende gezamenlijke augmented basis werkelijkheid. Alhoewel, eigenlijk zijn het er twee. Er zijn nog twee concurrerende “AR clouds” over. Je semi-virtuele bestaan speelt zich in één van deze werelden af.

Nu de bril op onze neus in bijna elke situatie een bepalende rol speelt, zijn de regels voor de app stores waar we ‘behaviours’ kunnen shoppen uiterst strikt geworden. Enkel gecertificeerde scripts die aan een lange reeks regels voldoen en die de gemiddelde mens écht een stap vooruit brengen, worden toegelaten. Er is onvrede over dat toelatingsbeleid want door een gebrek aan apps die afwijken van de norm, wordt ons leven wel efficiënter maar minder verrassend en prikkelend. Er ontstaat een steeds groter aanbod aan ongeautoriseerde scripts, voor bijvoorbeeld onbeperkte gezichtsherkenning via een Chinese cloud. De sociale impact daarvan is niet met techniek of regels te beteugelen. Er is behoefte aan een etiquette die bepaalt wat de omgangsvormen zijn als twee mensen met AR brillen elkaar treffen. Wat ziet de een en wat ziet de ander? Ben je open over wat je aan extra informatie te zien krijgt over de andere persoon? Welke info deel je met elkaar? En accepteer je de de instellingen van de andere persoon die gaan over de wijze waarop hij of zij zich in de AR wereld wil manifesteren op dat specifieke moment in die specifieke context? Of kies je zelf wie of wat je voor je ziet zitten?

Alles is een kwestie van instellen. Apps op de bril kunnen zich positief onderscheiden door de hoeveelheid instel-opties waarmee een gebruiker invloed heeft op de invloed die de bril op zijn of haar leven heeft. De keerzijde is dat mensen klagen over de hoeveelheid tijd die ze kwijt zijn aan het managen van alle software, scripts en de benodigde upgrades en security updates die op tijd doorgevoerd moeten worden. De noodzaak daartoe werd duidelijk toen in 2028 een computer virus voor AR brillen wereldwijd het dagelijkse leven ontregelde.

Gelukkig ontstaan er gauw allerlei nieuwe services die ons de taak van het updaten van software uit handen namen. Maar ook komen er diensten voor mensen die er tegenop zien om hun leven als ICT project te managen. Hulp bij het instellen van onze voorkeuren in de software die ons leven bepaalt. In plaats van talloze apps die ons allemaal soortgelijke instel-opties vragen in te stellen, krijgen apps te maken met onze persoonlijke API die de configuratie afhandelt. Nee, deze gebruiker wil ‘s middags niets. Tenzij behalve als indien maar niet als uitgezonderd of wanneer toch soms wel.

Ook gaat ons contact met de wereld om ons heen steeds vaker in auto-pilot mode verlopen. Onze API reageert op binnenkomende verzoeken, reageert, en laat het ons weten indien er voor ons een taak uit rolt. Omdat een steeds groter deel van onze wereld virtueel bestaat en via programmacode aangestuurd kan worden, hoeven wij steeds minder vaak fysiek in actie te komen. Een extra voordeel is dat als iets in 2030 niet naar onze zin verloopt, we kunnen ingrijpen met een ‘undo’ functie. Een taak die je voor een groot deel in augmented reality hebt uitgevoerd kan ongedaan worden gemaakt indien ook de omgeving grotendeels in AR betrokken was bij de handeling.

Leven in meerdere parallele universa, dat is pas échte AR. Of gaat dat misschien een stap te ver? Moeten we in 2030 een heel decennium terugdraaien? Nee, beter om vanaf 2020 te zorgen dat we scherp in control blijven en kunnen zorgen dat de wereld over 10 jaar is zoals wij dat zelf voor ogen hebben.

Waarom een hands-on toekomstverkenning?

Posted on by

“Be your own robot” is de verzamelnaam van een reeks projecten waarin ik hands-on onderzoek doe naar een toekomst waarin wij nog meer dan nu worden aangestuurd door techniek. In plaats van schrijvend te speculeren over wat komen gaat, en schrijvend te benoemen welke kansen en risico’s er bestaan, ligt de focus binnen dit project op speculatieve apps waarmee een (nog) niet bestaande toekomst alvast in het hier en nu aan den lijve ervaren kan worden.

Wat is de aanleiding?

Het internet zal in de toekomst een nóg veel grotere rol gaan spelen in ons leven. In toenemende mate raken de online en offline wereld met elkaar verweven. De mens wordt onderdeel van het internet of things waarbij apps ons doen en laten bepalen, zeker als de cloud ons in de gaten houdt en aanstuurt via wearables en augmented reality brillen. Over zo’n toekomst wordt veel geschreven. Maar het blijft voor veel mensen lastig om zich voor te stellen dat de wereld uit science fiction films binnenkort ook hun werkelijkheid wordt. Enerzijds is er de (nog) onwerkelijke wereld van series zoals Black Mirror, waarin de toekomstideeen zo ver en zo perfect zijn doorgevoerd dat we geruststellend kunnen concluderen dat het zo ver nog niet is. Anderzijds is er de geschreven tekst waarin consequent wordt geschreven dat het over 10 jaar echt allemaal anders is.

Met het “Be Your Own Robot” initiatief hoop ik op een nieuwe manier invulling te geven aan dat tussengebied. Door te veronderstellen dat de toekomst er al is, kunnen nieuwe soorten apps worden ontwikkeld. Het geeft een creatieve en innovatieve vrijheid als een app niet beperkt wordt door de vereiste van een volledig operationele “internet of things” samenleving. Het maakt het mogelijk om een fictieve science fiction toekomst te ervaren maar dan in real life.

Wat is een hands-on toekomstverkenning?

In de eerste fase van het project staat een web-app centraal waarin een aantal toekomstscenario’s hands-on te ervaren zijn. Het voorbeeld van de zelf nadenkende koelkast wordt in artikelen telkens maar weer herhaald om mee aan te duiden hoe onze leefwereld er uit zal gaan zien. Maar wat als elk ding in je nabije omgeving de hele dag van zich laat horen? Hoe configureer je je relatie met zo’n koelkast en krijgt de mens ook een eigen configuratie-scherm dat bedient kan worden via een app? Er kan al een goede indruk worden gegeven van het dagelijkse leven in de toekomst met een eenvoudige smartphone-toepassing. De futuristische spraak- of gebareninterface in het luchtledige zal maar voor een beperkt aantal gelegenheden toepasbaar zijn.

De scenario’s die zich via de web-app aandienen geven inzicht in de wijze waarop het internet in de toekomst ons leven nog indringender zal bepalen. Een échte interactie met de koelkast hoeft niet, want het is fictie. Jezelf écht configureren via een configuratiescherm ook niet. Maar toch ontstaat de mogelijkheid om aan te voelen wat het betekent om mens te zijn in een toekomst waarin ieder van ons is veranderd in een ICT project.

Een belangrijke doelstelling met de app is kennisoverdracht, zodat mensen meer inzicht krijgen in datgene wat er zich afspeelt nu en in de toekomst. Voor de betrokkenen in deze pilot sessie (en hopelijk tijdens de sessies die hierna nog volgen) zal deze interactieve vorm een manier zijn om dieper en concreter in de materie te duiken, zonder dat het de leesbaarheid negatief beïnvloed. Door een hele reeks “Hoe dan?” en “Wat dan?” vragen op rij te stellen en te beantwoorden en direct uit te werken, ontstaat er een prikkelende omgeving om tot nieuwe inzichten te komen. Eindeloos veel situaties opsommen werkt niet, maar als de inhoud zich verspreid door de dag aandient via een app is er meer mogelijk.

Met een web-app die in deze pilot ontwikkelt wordt kunnen mensen de impact van toekomstige ontwikkelingen in het hier en nu ervaren. Dat geeft hen een realistische (zij het fictieve) inkijk in de toekomst en deze beeldvorming helpt bij het ontwikkelen van een eigen mening over datgene wat zich gaat voltrekken. En met meer zicht op de toekomst, zijn er mogelijk al acties in het nu te ondernemen om bepaalde problemen voor te zijn of zelfs om op tijd in te spelen op kansen die komen gaan.

Wat is het doel van de app?

De reikwijdte en de impact van technische ontwikkelingen op ons menszijn is enorm. Voor veel mensen voelt de impact van het ontastbare ‘internet’ op alles en iedereen overweldigend, en een gebruikelijke reactie is afwachten of afwijzen. Toch zijn ingrijpende veranderingen onontkoombaar. De kracht die bij de grote tech-bedrijven ligt is enorm. Soms komt de mensheid nog stevig in protest, zoals tegen Google Glass. Maar de videorecorder-bril van bedrijf Snap wordt in bepaalde kringen omarmd. Kunnen wij nog iets betekenen als individu? Kan de overheid ons bijstaan? Wat is goed en fout? Het is lastig om daar de vinger op te krijgen. De urgentie van die vraagstukken is nauwelijks in geschreven tekst uit te drukken, en wie heeft er de tijd om alles te lezen en zich een mening te vormen en die te vertalen naar acties? Nu valt er nog iets te kiezen, maar als een augmented reality contactlens ons in de toekomst met alles ‘helpt’? Komt er een wereld waarin we als robots door het leven gaan, waarin het een uitdaging wordt om mens te blijven? Vraagstukken die betrekking hebben op onze relatie met techniek staan in dit project centraal. Navraag om ons heen merkten maakte duidelijk dat deze vraagstukken spelen, en mensen benieuwd zijn naar wat dat dan concreet voor hen zal betekenen. “Be Your Awn Robot” voorziet in die nieuwsgierigheid met interactief te beleven scenario’s.
Het voornaamste doel van deze pilot is ontdekken of deze vorm van ‘vertellen’ over de toekomst werkt.

Wie heeft er wat aan dit project?

De app zal inhoudelijk tot stand komen o.b.v sessies met experts, waarbij toekomstinzichten uit artikelen worden omgezet in alledaagse meldingen, berichten en suggesties die zich op de smartphone manifesten. Als de basis staat, kan de app verder uitgebreid worden o.b.v nieuwe sessies met andere experts. Met een werkend voorbeeld zal het makkelijker zijn om relevante denkers en doeners te betrekken. De doelgroep van het project is daarom eigenlijk zowel het ‘lezerspubliek’ als ook de bloggers, journalisten en onderzoekers die baat kunnen hebben bij deze interactieve representatievorm van hun artikelen.

Waarom nu?

Met een achtergrond als bedrijfsinformaticus en een diploma “Instabiele Media” op de Rietveld academie verkende ik de afgelopen jaren de artistieke mogelijkheden van augmented reality. Momenteel verandert de definitie van “AR”. Het visuele wordt minder belangrijk en de essentie komt te liggen op het feit dat online data op lokatie invloed heeft op wat zich daar afspeelt. De maatschappelijke impact van AR is daarom een steeds belangrijker onderwerp in mijn projecten. Het is een onderwerp dat breder is dan het technische. Ik verken het onderwerp door prototypes te maken en experimenten te doen. Daarnaast lees ik veel artikelen, onderzoeken en blogs waarin wetenschappers en futurologen schrijven over een toekomst waarin niets en niemand zich nog kan onttrekken aan het internet. In deze pilot wil ik de wereld van de prototypes en de wereld van het onderzoek bijeen brengen.

Wat is het business model?

De prototypes hebben niet als doel door te groeien tot een start-up. De wereld gaat veranderen en er zullen app-achtige toepassingen komen die in de toekomst succesvol zijn, maar waarvoor nu nog de juiste context ontbreekt. Door in dit project geen rekening te houden met de belemmerende factoren van een businessmodel dat aansluit bij de huidige werkelijkheid, kunnen er apps ontstaan die anders zijn dan de bestaande apps die wél bestaansrecht hebben vanwege een kloppend businessmodel.

BeYourOwnRobot.com